شعر و ادب

ریشه در خاک : فریدون مشیری (ریشه در خاک) تو از این دشتِ خشکِ تشنه روزی کوچ خواهی کرد و…

با قلم … : فریدون مشیری (آواز آن پرنده غمگین) با قلم می گویم: ــ ای همزاد، ای همراه، ای…

آواز غم : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) در من کسی پیوسته می گرید این من که از گهواره با من بود…

میراث : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) پدر جان در دل ِ تنگت چه ابری بود که من چندان که می گریم…

مرگ دیگر : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) مرگ در هر حالتی تلخ است اما من دوست تر دارم که چون از…

گرگ : فریدون مشیری (از دیار آتشی) گفت : دانایی که : گرگی خیره سر، هست پنهان در نهاد هر…

در آستانه : احمد شاملو (در آستانه) باید اِستاد و فرود آمد بر آستانِ دری که کوبه ندارد، چرا که…

یک لحظه آرامش … : فریدون مشیری (آواز آن پرنده غمگین) بید مجنون، زیر بال خود، پناهم داده بود! در…

فقر : احمد شاملو (باغ آینه) از رنجی خسته‌ام که از آنِ من نیست بر خاکی نشسته‌ام که از آنِ…

بوسه : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) گفتمش : – ” شیرین ترین آواز چیست ؟ “ چشم ِ غمگینش به رویم…