شیطان هم (سهراب سپهری، شرق اندوه) از خانه بدر، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت.

شیطان هم : سهراب سپهری (شرق اندوه)

از خانه بدر ، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت.

در جاده ، درختان سبز، گل ها وا، شیطان نگران: اندیشه رها

می رفت.

خار آمد، و بیابان ، و سراب.

کوه آمد و ، خواب.

آواز پری : مرغی به هوا می رفت؟

– نی ، همزاد گیاهی بود، از پیش گیا می رفت.

شب می شد و روز.

جایی، شیطان نگران: تنهایی ما می رفت.