ای دل لبریز از شوق و امید! «فریدون مشیری» هنگامه

هنگامه : فریدون مشیری (ابر و کوچه)

ای دل لبریز از شوق و امید!

کاش می‌ دیدی که فردا نیستیم

کاش می ‌دیدی که چون پنهان شدیم

در همه آفاق پیدا نیستیم

گرچه هر مرگی تسلی‌ بخش ماست

کاندر این هنگامه تنها نیستیم

بدتر از مرگ است آن دردی که باز

زندگی می‌ خندد و ما نیستیم