بازگشت «هوشنگ ابتهاج» بی مرغ آشیانه چه خالی ست

بازگشت : هوشنگ ابتهاج (تاسیان)

بی مرغ آشیانه چه خالی ست

خالی تر آشیانه ی مرغی

کز جفت ِ خود جداست !

آه ، ای کبوتران ِ سپید ِ شکسته بال

اینک به آشیانه ی دیرین خوش آمدید

اما دلم به غارت رفته ست

با آن کبوتران که پریدند

با آن کبوتران که دریغا

هرگز به خانه بازنگشتند