چه مکمل های برای گروه های سنی مختلف مناسب است

تغذیه مناسب برای تمام مراحل زندگی مهم و ضروری است در واقع همه افراد به مواد غذایی یکسانی نیاز دارند ولی مقدار آن در سنین مختلف متفاوت است.همچنین غذا همیشه مواد مغذی مورد نیاز بدن را تامین نمیکنند و در همین راستا باید از مکمل ها باید استفاده کرد .در این مقاله ما به شما برای سنین مختلف مگویم که از چه مکمل های باید استفاده کنید.با ما همراه باشید.

نوزادان (۰-۱۲ ماهگی)

نوزادی مرحله‌ای است که رشد و توسعه بدن در آن به سرعت ادامه می‌یاید. وزن بیشتر نوزادان در ۶ ماه اول ۲ برابر و طی ۱۲ ماه اول ۳ برابر می‌شود.

نوزادان نمی‌توانند همانند بزرگسالان غذای زیادی بخورند؛ به همین دلیل باید چربی بیشتری از آنچه که در برنامه غذایی کودکان بزرگتر یا بزرگسالان وجود دارد را مصرف کنند. کالری چربی‌ها ۲ برابر کالری پروتئین و کربوهیدرات است.

چربی، اسیدهای چرب ضروری بدن را برای رشد و پرورش مناسب مغز نیز فراهم می‌کند.

همچنین نوزادان به ویتامین D نیز در اوایل دوران زندگی خود برای داشتن استخوان‌ها و دندان‌های قویتر و بهتر نیاز دارند. شیر مادر حاوی مقادیر بسیار کمی از این ویتامین است.

نوزادانی که کمتر از ۲۷ تا ۳۲ اونس شیر خشک در روز می‌خورند و یا به صورت ترکیبی از شیر مادر و شیر خشک تغذیه می‌شوند، به روزانه ۴۰۰ واحد ویتامین D نیاز دارند.

بدن نوزادان در هنگام تولد تقریباً تمامی آهن مورد نیاز برای ۶ ماه اول زندگی را در خود دارد. بعد از ۶ ماه نیاز به آهن در بدن آنها به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.

آهن باعث رشد سریع نوزادان می‌شود. محصولات غنی شده با آهن مانند شیر خشک و سرلاک برای آنها بسیار مفید است.

کودکان (۱ تا ۸ سالگی)

در زمان ۱۲ ماهگی، رشد کودکان کاهش می‌یابد. به همین دلیل وی به اندازه‌ای که در حین نوزادی تغذیه می‌کرد اشتها نخواهد داشت. در برنامه غذایی آنها شیر پرچرب گاو و یا شیر سویای غنی شده بگنجانید تا کالری کافی به بدنش برسد. کودکان نوپا روزانه ۱۴۰۰ کالری نیاز دارند.

بعد از دو سالگی می‌توانید کلسترول و چربی دریافتی کودکتان را کاهش دهید. اما هرگز قبل از دو سالگی این کار را نکنید زیرا مغز و دستگاه اعصاب به این مواد برای رشد و پرورش نیازمند است.

شیر حاوی کلسیم و ویتامین D است که به رشد استخوان‌ها کمک می‌کند. اگر کودکان در هر بازه سنی کمتر از ۳ لیوان شیر مصرف کنند باید از مکمل‌های حاوی ویتامین D استفاده کنند.

همچنین اگر کودک از خوردن گوشت یا سایر غذاهای حاوی آهن اجتناب کرد، باید از مکمل‌های حاوی آهن برای جبران این کمبود استفاده کند.

قبل از نوجوانی و نوجوانی (۹ تا ۱۹ سالگی)

بلوغ، آخرین مرحله رشد بدنی و ناگهانی کودکان است.

تغذیه خوب به کودکان اجازه می‌دهد تا به اندازه‌ای که پتانسیلش را دارند رشد کنند. نیمی از رشد استخوان‌ها در دوره نوجوانی انجام می‌گیرد. رشد سریع استخوان‌ها بدن را به مقادیر بیشتری از کلسیم نیازمند می‌کند.

همانطور که گفته شد کودکان باید روزانه ۳ لیوان شیر بنوشند؛ ویتامین D درون شیر جذب کلسیم توسط بدن را بالا می‌برد.

نیاز به آهن در ۱۴ سالگی افزایش می‌یابد تا مقدار خون و حجم عضلات بدین سبب بیشتر شوند. دخترهای نوجوان به دلیل از دست دادن خون در قاعدگی، بیشتر از پسرها به آهن نیاز دارند. نوجوانانی که کمتر از فراورده‌های حیوانی استفاده می‌کنند، بیشتر در خطر ابتلا به کمبود آهن، ویتامین B12، کلسیم و ویتامین D قرار دارند. بهتر است نوجوانان از مکمل‌های مولتی‌ویتامین استفاده کنند.

بزرگسالان (۱۹ تا ۵۰ سال)

نیاز به کالری پس از اتمام رشد بدن کاهش می‌یابد. نیاز یک خانم به آهن در سنین بزرگسالی افزایش می‌یابد و باید روزانه ۱۸ میلی‌گرم از این ماده را دریافت کند. در زمان بارداری این مقدار به ۲۷ میلی‌گرم در روز افزایش می‌یابد. دریافت این مقدار به کمک تغذیه و غذا به تنهایی بسیار دشوار می‌باشد.

اسید فولیک یکی دیگر از مواد مهم در سال‌هایی است که یک خانم می‌تواند باردار شود. در مقاله‌ای دیگر به طور کامل به تشریح مواد مورد نیاز و مکمل‌های زمان بارداری پرداخته‌ایم.

با در نظر نگرفتن بارداری، جذب کلسیم در زمان بزرگسالی پایین می‌آید. بانوان و آقایان باید به میزان کافی و لازم در طی روز از مواد حاوی کلسیم استفاده کنند. مقدار مورد نیاز کلسیم بدن برای کاهش احتمال شکستگی و پوکی استخوان در سنین بالاتر ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز است.

استفاده از مکمل‌های حاوی ویتامین D و کلسیم در صورت کم بودن مصرف لبنیات بسیار واجب می‌باشد.

سالمندان (۵۰ سال به بالا)

در این بازه سنی، بدن مواد کمتری را جذب می‌کند. ممکن است بدن به برخی مواد بیشتر و به سایرین کمتر نیاز داشته باشد. به فرض مثال بانوان به مقدار آهن کمتر (حدود ۸ میلی‌گرم در روز) و کلسیم بیشتری نسبت به قبل از زمان یائسگی نیازمند هستند. به دلیل کاهش تولید استروژن، استخوان‌ها ضعیفتر شده و بدن کلسیم کمتری را به خود جذب می‌کند.

بعد از ۵۱ سالگی، بانوان باید ۱۲۰۰ میلی‌گرم و آقایان ۱۰۰۰ میلی‌گرم کلسیم در روز مصرف کنند. نیاز به ویتامین D نیز با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد. بعد از ۷۱ سالگی باید ۸۰۰ واحد ویتامین D در روز به بدن برسد. بهتر است از مکمل‌های حاوی این ویتامین استفاده شود.

برای بدن سخت است که از سن ۵۰ سالگی به بعد ویتامین B12 را از طریق تغذیه جذب کند. با این حال بدن به راحتی این ویتامین را در خود تولید و آن را جذب می‌کند. در این سنین منبع اصلی تامین ویتامین B12 خود بدن می‌باشد و برای پشتیبانی از آن باید از مکمل‌های حاوی آن استفاده کرد.