شعر و ادب
درختی خشک را مانم به صحرا «فریدون مشیری» درخت
درخت : فریدون مشیری (ابر و کوچه)
درختی خشک را مانم به صحرا
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستی‌اش را
درخت : فریدون مشیری (ابر و کوچه)
درختی خشک را مانم به صحرا
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستی‌اش را
