جدایی سیمونه اینزاگی از اینتر بالاخره رسمی شد؛ جدایی‌ای آرام، بی‌حاشیه، اما بسیار معنادار. عصر دیروز، در دفتری در قلب میلان و به دور از چشم خبرنگاران، جلسه‌ای سه‌ساعته میان اینزاگی و سران باشگاه برگزار شد. جوزپه ماروتا (رئیس باشگاه)، پیرو آئوسیلیو (مدیر ورزشی) و داریو باچین (معاون ورزشی) در این نشست حضور داشتند و شنونده تصمیم نهایی مردی بودند که حالا دیگر سرمربی نرآتزوری نیست.
اینزاگی برخلاف انتظارات، بدون حضور مدیربرنامه‌اش به جلسه آمد؛ پیامی روشن برای مدیران: «تمایلی برای مذاکره ندارم». با صدایی خسته و لحنی قاطع گفت: «دیگر انرژی ادامه دادن ندارم. احساس می‌کنم دورانم در اینتر تمام شده.» جمله‌ای که اگرچه تلخ بود، اما مدیران باشگاه را غافلگیر نکرد؛ چون از مدت‌ها پیش نشانه‌های این تصمیم را دیده بودند.
هیچ صحبتی از پول نبود. اینزاگی بدون درخواست پاداش یا حتی دریافت حقوق ۷ میلیون یورویی سال آخر قراردادش، با اینتر خداحافظی کرد. از آن سو، باشگاه نیز برای آزاد کردن او و احتمالا پیوستنش به الهلال عربستان، هیچ‌گونه غرامتی دریافت نخواهد کرد. همه‌چیز در نهایت احترام و تفاهم دوطرفه به پایان رسید.
در این جلسه، مروری بر افتخارات مشترک اینزاگی و اینتر شد؛ فینال لیگ قهرمانان اروپا، قهرمانی در سری آ، و یک نرآتزوری منسجم و رقابت‌طلب. حتی صحبت‌هایی غیررسمی از احتمال رویارویی الهلال و اینتر در جام جهانی باشگاه‌ها به میان آمد. اینزاگی هم با احترام وعده داد بازیکنان کلیدی اینتر را وسوسه نخواهد کرد.
با این تصمیم، یک فصل مهم از دفتر مربیگری اینزاگی بسته شد؛ فصلی پربار اما فرساینده. حالا اینتر باید به‌سرعت جانشینی مناسب برای ادامه مسیر پیدا کند و اینزاگی نیز آماده آغاز ماجرایی جدید در فوتبال عربستان است.
