فصل رویایی دمبله در پاریس
عثمان دمبله بهترین روزهای دوران فوتبالش را در پاری‌سن‌ژرمن سپری می‌کند. فصلی که با قهرمانی در لیگ ۱، جام حذفی و درخشش در لیگ قهرمانان به اوج رسید و او را به عنوان مهره کلیدی تیم لوئیس انریکه معرفی کرد. مهاجم فرانسوی با ثبت ۳۳ گل و ۱۵ پاس گل در ر ، نه‌تنها آمار خیره‌کننده‌ای بر جای گذاشت، بلکه حالا به یکی از مدعیان اصلی توپ طلای ۲۰۲۵ بدل شده؛ در کنار پدیده‌ای به نام لامین یامال.
ذهنیت تازه، بدن سالم‌تر
اما پیشرفت دمبله تنها در مستطیل سبز خلاصه نمی‌شود. او حالا ذهنیت جدیدی دارد. در گفت‌وگویی با فرانس فوتبال، از تغییر رویکردش نسبت به سال‌های حضورش در بارسلونا گفت؛ دورانی که مصدومیت‌های پیاپی مانع پیشرفتش بودند.
او اعتراف می‌کند: «الان حرفه‌ای‌تر شده‌ام. قبلاً هم بودم، اما حالا بیشتر. حتی روزهای تعطیل به زمین تمرین می‌روم، ریکاوری می‌کنم و با فیزیوتراپ‌ها کار می‌کنم.»
ترک عادت‌های قدیمی
سبکی که زمانی با پلی‌استیشن و تماشای تلویزیون می‌گذشت، حالا به نظم و مراقبت حرفه‌ای تبدیل شده. دمبله می‌گوید: «در بارسلونا تاوان این بی‌توجهی را دادم. از ۲۰ تا ۲۶ سالگی دچار مصدومیت‌های زیادی شدم، اما حالا بدنم را بهتر می‌شناسم و کمتر آسیب می‌بینم.»
نقش کلیدی لوئیس انریکه
نقش لوئیس انریکه در این تحول قابل چشم‌پوشی نیست. دمبله می‌گوید مربی اسپانیایی او را وادار به تلاش در همه دقایق بازی کرده: «با انریکه اگر دفاع نکنی، نیمکت‌نشین می‌شوی. مهاجم باید همیشه فعال باشد، چه در حمله چه در دفاع.»
رمز قهرمانی، اتحاد تیمی
این روحیه تیمی کلید سه‌گانه قهرمانی بود: «ما همگی با هم دفاع و حمله کردیم. در تیمی که انریکه ساخته، هیچ‌کس بالاتر از گروه نیست.»
احترام به رقیب جوان
دمبله همچنین به لامین یامال، رقیب جوانش برای توپ طلا، هم اشاره کرد. بازیکنی که او را از سال‌های نوجوانی در آکادمی بارسلونا می‌شناخته: «از همان موقع مشخص بود که بازیکن متفاوتی است. حالا به سطح بالایی رسیده.»
