برزیلی ها در جام جهانی باشگاه ها غوغا کردند!
جام جهانی باشگاه ها تا اینجای کار نه ناامیدکننده بوده و نه فوقالعاده، اما کمکم به نقطه جوش میرسد. تورنمنتی که با تساوی بدون گل بین اینترمیامی و الاهلی شروع شد، حالا رنگ و بویی تازه گرفته است. شروع سرد، نگرانی زیادی برای هواداران ایجاد کرد اما بایرنمونیخ با ۱۰ گل در یک بازی، همه چیز را تغییر داد.
درخشش بایرن در آمریکا، قدرتش را نشان داد اما تفاوت سطح تیم ها موضوعی بود که نمیشد نادیده گرفت. خیلی ها نگران بودند این اختلاف، جذابیت جام را کم کند. با این حال، از بازی سوم و جدال اتلتیکو مادرید با پاریسنژرمن، کیفیت مسابقات بالا رفت و شبیه لیگ قهرمانان اروپا شد. قهرمان اروپا جدی تر از همیشه وارد رقابت ها شد و امیدها برای یک تورنمنت هیجان انگیز زنده شد.
حضور قدرتمند برزیلی ها
تیم ملی برزیل مدت هاست از فتح جام جهانی دور مانده، اما باشگاه های این کشور در این رقابت خوش درخشیدند. پالمیراس مقابل پورتو نمایش خوبی داشت، بوتافوگو کارش را با برد شروع کرد، فلامنگو ۳ امتیاز گرفت و فلومیننزه هم مقابل دورتموند ایستادگی کرد و سومین کلین شیت برزیلی ها را ثبت کرد.
در ادامه، بوتافوگو قهرمان اروپا یعنی پاریس را بدون گل خورده شکست داد. فلامنگو هم چلسی را در هم کوبید تا قدرت فوتبال باشگاهی برزیل بیشتر از همیشه به چشم بیاید. نمایندگان سلسائو در جام جهانی باشگاه ها، انتظارات را بالا بردهاند و شاید این موفقیت به تیم ملی برزیل هم انگیزه بدهد.
ناکامی بزرگ سوپرکلاسیکو
هواداران آرژانتینی امیدوار بودند رقابت سنتی بوکاجونیورز و ریورپلاته را در خاک آمریکا تماشا کنند. اما هر دو تیم در مرحله گروهی حذف شدند تا فوتبال باشگاهی آرژانتین برخلاف تیم ملی این کشور، نتواند خوش بدرخشد.
ادامه شگفتی ها
در تورنمنتی با ۳۲ تیم، بعد از یک فصل طولانی و سنگین، شگفتی ها طبیعی است. مونتری با هدایت راموس اینترمیامی نایبقهرمان اروپا را متوقف کرد. الهلال در اولین بازی اش مقابل رئال مادرید امتیاز گرفت و نشان داد آسیا هم در این رقابت حرف برای گفتن دارد. بوتافوگو و فلامنگو هم با شکست پاریس و چلسی، موج شگفتی ها را کامل کردند.
آمار و ارقام چه میگوید؟
میانگین ۲ گل در هر بازی نشان میدهد این جام شاید خیلی پرگل نباشد اما جذابیت دارد. تیم ها به طور میانگین بیش از ۲۶ شوت در هر مسابقه ثبت کردهاند و کمتر از ۴ کارت زرد در هر بازی نشاندهنده داوری منطقی است.
جمعبندی
جام جهانی باشگاه ها در اولین دوره اش هنوز جای کار دارد اما به تدریج جذاب تر میشود. تیم ها جدی تر شدهاند و هواداران کم کم این تورنمنت را میپذیرند. مرحله حذفی می تواند نقطه اوج این جام باشد و شگفتی های بیشتری در راه است.