فضانوردان در مأموریت‌های فضایی به محیطی می‌روند که ماشین لباسشویی جایی در آن ندارد. در چنین شرایطی، چطور می‌توانند لباس‌های خود را تمیز نگه دارند؟ شستشوی منظم لباس‌ها در زمین یکی از اصول بهداشتی مهم است، اما در فضا به دلیل محدودیت منابع، این کار بسیار دشوار می‌شود.
دلیل اصلی دشواری شستشو در فضا، کمبود آب است. در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، آب به عنوان یک منبع بسیار گران‌بها شناخته می‌شود. حتی ادرار فضانوردان پس از تصفیه دوباره به استفاده می‌رسد. در چنین شرایطی، شستشوی لباس‌ها با آب و مواد شوینده معمولی ممکن نیست.
در حال حاضر، فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی از روشی به نام “آتش‌سوزی” برای مدیریت لباس‌های کثیف استفاده می‌کنند. لباس‌های فضانوردان پس از استفاده به زباله تبدیل شده و در جو زمین می‌سوزند. علاوه بر این، برخی اقلام پوشاک برای مدت طولانی‌تر استفاده می‌شوند، به‌ویژه در مواردی که بو یا کثیفی زیادی ندارند.
فضانوردان به طور معمول تنها برای مدت کوتاهی لباس‌های جدید به فضا می‌برند. به عنوان مثال، فضانوردانی که قرار بود فقط یک هفته در فضا بمانند، به دلیل مشکلات فنی مجبور شدند مدت بیشتری در ایستگاه فضایی بمانند و برای شستشوی لباس‌ها با چالش‌های بیشتری روبرو شدند.
با وجود محدودیت‌ها، برخی ایده‌ها و فناوری‌ها در حال توسعه هستند. یکی از این فناوری‌ها شامل آزمایش پارچه‌هایی است که رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را متوقف می‌کنند تا بوی کمتری ایجاد شود. همچنین شرکت پروکتر اند گمبل به همراه ناسا شوینده‌ای به نام «Tide Infinity» را آزمایش کرده است که کمترین نیاز به آب و انرژی را دارد و می‌تواند در شرایط فضایی استفاده شود.
همچنین، تحقیقات در مورد طراحی یک ماشین لباسشویی فضایی که می‌تواند در مدار و حتی در ماه یا مریخ کار کند، در حال انجام است. با این حال، دستیابی به یک سیستم کارآمد که به حداقل منابع نیاز داشته باشد، همچنان در حال پیشرفت است و می‌تواند در آینده نه تنها برای فضا، بلکه برای زندگی بر روی زمین نیز مفید باشد.
