شعر
-
شعر و ادب
سرگذشت «هوشنگ ابتهاج» باز باران است و شب چون جنگلی انبوه
سرگذشت : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) باز باران است و شب چون جنگلی انبوه از زمین آهسته می روید با نواهایی…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
صبح دروغین «هوشنگ ابتهاج» هنوز شب نگذشته ست ای شکیب بزرگ
صبح دروغین : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) هنوز شب نگذشته ست ای شکیب ِ بزرگ بمان که بی تو مرا تاب…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
تشویش «هوشنگ ابتهاج» بنشینیم و بیندیشیم !
تشویش : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) بنشینیم و بیندیشیم ! این همه با هم بیگانه این همه دوری و بیزاری به…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
گریه «هوشنگ ابتهاج» سایه ها زیر درختان در غروب سبز می گریند
گریه : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) سایه ها زیر ِ درختان در غروب ِ سبز می گریند شاخه ها چشم انتظار…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
من به باغ گل سرخ «هوشنگ ابتهاج» در گشودند به باغ گل سرخ
من به باغ گل سرخ : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) در گشودند به باغ ِ گل ِ سرخ و من ِ…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
زندگی‌نامه «هوشنگ ابتهاج» یادها انبوه شد
زندگی‌نامه : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) یادها انبوه شد در سر ِ پر سرگذشت جز طنین ِ خسته ی افسوس نیست…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
طرح «هوشنگ ابتهاج» گلوی مرغ سحر را بریده اند و
طرح : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) گلوی مرغ ِ سحر را بریده اند و هنوز در این شط ِ شفق آواز…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
سرخ و سفید «هوشنگ ابتهاج» تا نیاراید گیسوی کبودش را
سرخ و سفید : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) تا نیاراید گیسوی کبودش را به شقایق ها صبح ِ فرخنده در آیینه…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
مرثیه جنگل «هوشنگ ابتهاج» امشب همه غم های عالم را خبر کن !
مرثیه جنگل : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) امشب همه غم های عالم را خبر کن ! بنشین و با من گریه…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
کن فیکون «هوشنگ ابتهاج» تو به عمر رفته ی من مانی
کن فیکون : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) تو به عمر ِ رفته ی من مانی که چو روز ِ منتظران طی…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
خواب «هوشنگ ابتهاج» با گریه می نویسم
خواب : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) با گریه می نویسم از خواب با گریه پا شدم دستم هنوز در گردن ِ…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
قصه «هوشنگ ابتهاج» دل من باز چو نی می نالد
قصه : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) دل ِ من باز چو نی می نالد ای خدا خون ِ کدامین عاشق باز…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
سقوط «هوشنگ ابتهاج» گردنی می افراشت
سقوط : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) گردنی می افراشت سرش از چرخ فراتر می رفت آسمان با همه اخترهاش بوسه می…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
پرنده می‌داند «هوشنگ ابتهاج» خیل دلکش پرواز در طراوت ابر
پرنده می‌داند : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) خیل ِ دلکش ِ پرواز در طراوت ِ ابر به خواب می ماند پرنده…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
فلق «هوشنگ ابتهاج» ای صبح !
فلق : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) ای صبح ! ای بشارت ِ فریاد ! امشب خروس را در آستان ِ آمدنت…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
گریهٔ سیب «هوشنگ ابتهاج» شب فرو می افتاد
گریهٔ سیب : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) شب فرو می افتاد به درون آمدم و پنجره ها را بستم باد با…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
سروستان «هوشنگ ابتهاج» ساحت گور تو سروستان شد
سروستان : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) ساحت ِ گور ِ تو سروستان شد ای عزیز ِ دل ِ من تو کدامین…
بیشتر بخوانید » -
شعر و ادب
صبوحی «هوشنگ ابتهاج» برداشت آسمان را
صبوحی : هوشنگ ابتهاج (تاسیان) برداشت آسمان را چون کاسه ای کبود و صبح ِ سرخ را لاجرعه سر کشید…
بیشتر بخوانید »