شعر و ادب
گریهٔ سیب «هوشنگ ابتهاج» شب فرو می افتاد
گریهٔ سیب : هوشنگ ابتهاج (تاسیان)
شب فرو می افتاد
به درون آمدم و پنجره ها را بستم
باد با شاخه در آویخته بود
من در این خانه ی تنها تنها
غم ِ عالم به دلم ریخته بود
ناگهان حس کردم
که کسی
آنجا بیرون در باغ
در پس ِ پنجره ام
می گرید …
صبحگاهان
شبنم
می چکید از گل ِ سیب