شعر و ادب
پرنده میداند «هوشنگ ابتهاج» خیل دلکش پرواز در طراوت ابر
پرنده میداند : هوشنگ ابتهاج (تاسیان)
خیل ِ دلکش ِ پرواز در طراوت ِ ابر
به خواب می ماند
پرنده در قفس ِ خویش
خواب می بیند
پرنده در قفس ِ خویش
به رنگ و روغن ِ تصویر ِ باغ می نگرد
پرنده می داند
که باد بی نفس است
و باغ تصویری ست
پرنده در قفس ِ خویش
خواب می بیند