با یاد دل که آینه ای بود «فریدون مشیری» آیینه چون شکست

با یاد دل که آینه ای بود : فریدون مشیری (لحظه ها و احساس)

آیینه چون شکست

قابی سیاه و خالی

از او به جای ماند

با یاد دل که آینه ای بود

در خود گریستم

بی آینه چگونه درین قاب زیستم